Oddech w Tai Chi i Chi Kung

Oddech jest bardzo istotnym elementem praktyki Tai Chi i Chi Kung. Możemy wyróżnić wiele technik oddychania. Niektóre z nich są spontaniczne: oddech naturalny, głęboki oddech naturalny, westchnienie (rodzaj oddechu oczyszczającego), głęboki wdech energetyzujący (rodzaj oddechu tonizującego) . Inne techniki oddychania wymagają specjalnych ćwiczeń: oddech naprzemienny, oddech brzuszny pourodzeniowy,oddech przedurodzeniowy. Oddech tonizujący, który może występować spontanicznie można ćwiczyć w połączeniu z oddechem przed- i pourodzeniowym.

l. Oddech naturalny: regularny oddech, jaki wykonuje się nieświadomie.
Często jest tak, że osoby rozpoczynające swoją praktykę chi kung poszukują zaawansowanych technik oddechowych. Jednak najlepsze dla nich jest używanie narzędzia, które już mają, czyli naturalnego oddechu wykonywanego nieświadomie.
Na początkowym etapie ćwiczeń nie warto zajmować umysłu dodatkowymi wymaganiami dotyczącymi oddechu. Do pracy z naturalnym oddech idealnie jest najpierw wyciszyć nasze emocje i przyjąć stabilną, wygodną pozycję. Następnie obserwujemy pracę mięśni, biorących udział w oddychaniu. Doprowadza to do głębokiego stanu wyciszenia i relaksu, dzięki czemu możemy lepiej odbierać odczucia z naszego ciała.

2. Oddech klatką piersiową – ten rodzaj oddechu często jest wykorzystywany w zewnętrznych sztukach walki lub podczas dużego wysiłku fizycznego np. podczas podnoszenia ciężarów. Dla ćwiczących wewnętrzne Chi Kung regulacja oznacza obniżenie oddechu do dolnego Tan Tien zamiast podkreślenie znaczenie powiększania objętości płuc przez pracę klatki piersiowej.

3. Oddech oczyszczający – wdychanie powietrza przez nos i wydychamy przez usta. Ten rodzaj oddechu kładzie nacisk na wydech, który trwa dłużej niż wdech. Jego celem jest rozluźnienie napięć wewnętrznych albo obniżenie gorączki. Westchnienie jest spontanicznym oddechem oczyszczającym.

4. Oddech tonizujący: wdychanie przez usta i wydychanie przez nos: Ten typ oddechu kładzie nacisk na wdech, który trwa dłużej niż wydech. Pomaga on gromadzić energię i poprawia krążenie krwi. Sytuacje, w których ten rodzaj oddychania jest właściwy i następuje spontanicznie, to przygotowanie do podniesienia ciężaru lub do nurkowania w basenie.

4. Oddech naprzemienny: wdychanie jednym nozdrzem i wydychanie drugim. Początkowo technikę tę ćwiczy się przy pomocy obu palców wskazujących. Prawy palec wskazujący przyciska prawe nozdrze, podczas gdy wdychamy powietrze lewym nozdrzem. Następnie lewy palec wskazujący zamyka lewe nozdrze i wydech następuje otwartym prawym nozdrzem. W późniejszej praktyce nie używa się palców. Dzięki tej metodzie, która jest dosyć trudna, oddech staje się długi, powolny i głęboki. Oddech naprzemienny może przynieść ulgę w bólu głowy. Jeśli ból występuje z prawej strony głowy, zrób wdech przez prawe nozdrze, wstrzymaj powietrze, wyobrażając sobie, że miesza się ono z bólem, a następnie zrób wydech lewym nozdrzem. Ten rodzaj oddechu pomaga również usunąć zawroty głowy i stany przygnębienia.

5. Głęboki oddech naturalny. Tego rodzaju oddechu nie potrzeba opisywać i wyjaśniać. Kiedykolwiek znajdziemy się na świeżym powietrzu, w otwartej przestrzeni, w górach czy nad morzem, spontanicznie prostujemy ramiona i bierzemy głęboki oddech.

6. Oddychanie brzuszne pourodzeniowe (długi oddech). Nazywane często oddychanie buddyjskim lub “normalnym oddychaniem brzusznym” Przy wdechu dolna część brzucha uwypukla się, przy wydechu brzuch jest wciągnięty.

7. Oddech przedurodzeniowy jest on również nazywany „oddechem odwróconym” , “taoistycznym” lub “odwrotnym oddychaniem brzusznym”, gdyż stanowi przeciwieństwo długiego oddechu. Brzuch wciąga się przy wdechu i uwypukla przy wydechu. Według teorii taoistycznej, oddech przedurodzeniowy naśladuje oddech płodu w łonie matki. Kiedy płód otrzymuje przez pępowinę tlen i pożywienie, musi „wciągnąć” brzuch. Pozbywając się dwutlenku węgla i innych metabolitów, musi „wypchnąć” brzuch. W momencie przecięcia pępowiny kończy się oddychanie przedurodzeniowe, a zaczyna się pourodzeniowe, przez nos i usta. Ludzkie życie można porównać do podróży łodzią po rzece. Jeśli nie będziemy kierować nią za pomocą wioseł czy silnika, łódź będzie płynąć z prądem aż do ujścia rzeki; podobnie nasze życie W naturalny sposób płynie od urodzenia do śmierci. Przy pomocy wioseł możemy zwolnić bieg łódki, ale nie uda nam się płynąć pod prąd. Do tego potrzebny byłby silnik. Zgodnie z teorią taoistyczną takie metody jak dieta, ćwiczenia, i specjalne techniki oddechowe mogą zwolnić naturalny proces starzenia się. Jednak dopóki stosujemy oddychanie pourodzeniowe, nie uda nam się go odwrócić. Dopiero oddech przedurodzeniowy ma wystarczającą energię, aby rozpocząć proces odmładzania.

8. Oddychanie z Zatrzymanie Oddechu – technika ta wykorzystywana jest wtedy, gdy chcemy doprowadzić Chi do konkretnego miejsca w celu skumulowania tam energii. Często metoda ta wykorzystywana jest w sztukach walki lub w praktykach leczniczych w celu przyspieszenia procesów zdrowienia.