Serdecznie zapraszamy na warsztaty, które 7 marca br. odbędą się w naszej szkole w Łodzi.
1.Miecz Tai Chi dla zaawansowanych – prowadzący Radosław Węglarz
10:30 – 13:00 – mała sala lub korytarz na 3 piętrze
To kolejne warsztaty doskonalące 54 – ruchową formę Yang Tai Chi z mieczem. Udział w nich mogą brać osoby, które znają przynajmniej większość formy z mieczem uczonej w naszej szkole.
2. Forma podwójna Tai Chi – prowadzący Mariusz Sroczyński
15:00 – 17:30 – duża sala
Forma Podwójna Yang Tai Chi, to nowy materiał, który będzie przerabiany w naszej szkole. Zainicjowaliśmy go na naszym zimowym obozie i będziemy kontynuować podczas cyklu warsztatów w najbliższych latach. Więcej informacji na ten temat będzie można przeczytać poniżej.
Te warsztaty są przeznaczone dla każdego. Szczególnie polecamy je osobom zaawansowanym.
Opłaty (uiszczamy bezpośrednio przed warsztatami lub na naszych regularnych zajęciach):
– Miecz Tai Chi – 60 zł
– Forma Podwójna Tai Chi – 100 zł
– udział w obu warsztatach – 150 zł
Zapisy:
Zapisów można dokonywać przez poniższy formularz.
Deklaracja udziału w warsztatach wiąże się z dodaniem do listy mailingowej przez którą będziemy się z Tobą kontaktować i przesyłać dostęp do materiałów dydaktycznych.
[mailpoet_form id=”7″]
Miejsce:
Warsztaty będą się odbywać w sali Szkoły Podstawowej nr 36 przy ul. Więckowskiego 35 w Łodzi.
Teksty z książek o Tai Chi w których Mistrzowie piszą o Formie Podwójne Tai Chi w przekazie stylu Yang:
Forma podwójna stylu Yang Tai Chi(fragment książki “Droga Tai Chi” Jou Tsung Hwa)
Najważniejszą funkcją stylu Yang jest jego aspekt zdrowotny. Jednak możliwość wykorzystania go jako sztuki walki przejawia się w praktyce aplikowania każdej z pozycji do celów samoobrony. Przez wiele lat aplikacje te były trzymane w tajemnicy przed ogółem ćwiczących. Yang Chao Chin, zwany Yang Chen-Fu, który opracował i opisał formę Yang w takiej postaci, jaką znamy dziś, nie ujawnił jej wysoce skutecznych aplikacji ani techniki sparringu.
Według legendy, Yang Chen-Fu trzymał opracowania aplikacji zamknięte w szufladzie. Chen Yen-Lin (urodzony w roku 1906), nauczyciel dzieci Chen-Fu, zastał raz szufladę otwartą i odkrył sekret aplikacji. W latach dwudziestych naszego wieku Chen Yen-Lin napisał książkę o tai-chi chuan, w której, przy użyciu ilustracji z objaśnieniami, opublikował techniki sparringu rodziny Yang.
Kiedy w 1980 roku spotkałem się z Chen Yen-Linem w Szanghaju, powiedział mi, że legenda jest tylko legendą, a w rzeczywistości nauczył się aplikacji i sparringu bezpośrednio od wuja Yang Chen-Fu, Yang-Yu.
Aplikacje stylu Yang są równie piękne, co śmiertelnie niebezpieczne. Płynne ruchy dwóch partnerów ćwiczących aplikacje wyglądają jak taniec o precyzyjnym rytmie i skoordynowanych pozycjach. Jednakże każdy z ruchów został zaprojektowany do samoobrony i tak zastosowany – może zabić lub zranić przeciwnika.
Nauka aplikacji wymaga długiej praktyki. Po pierwsze należy nauczyć się dwóch różnych sekwencji, zwykle nazywanych stroną A i stroną B, z których każda ma 44 pozycje. Pochodzą one bezpośrednio z formy stylu Yang, ale ich kolejność została zmieniona w taki sposób, aby do każdej pozycji strony A pasowała pozycja strony B. Po opanowaniu sekwencji partnerzy A i B wykonują wspólnie ćwiczenie sparringu Taiji.
Połączenie 88 form w całość jest tak zawiłe, a jednocześnie skuteczne, że można tylko podziwiać talent rodziny Yang, która stworzyła ten system aplikacji.
Dzięki precyzyjnemu rytmowi i doskonałemu dopasowaniu ruchów, aplikacja tai chi przygotowuje do neutralizacji (hua) siły przeciwnika, kontroli (na) i ataku (fa).
Naukę taiji bez aplikacji lub sparingu można porównać do robienia zakupów w sklepie z obuwiem, skąd wraca się z pustym pudełkiem, bez butów. Praktyka aplikacji rozwija u ćwiczącego umiejętność skupiania uwagi i skuteczność w ćwiczeniu formy. Po dłuższej praktyce styl Yang może być równie efektywny jako sztuka walki i jako metoda zachowania doskonałego zdrowia.
Forma Podwójna Tai Chi/ Set Sparring/Walka Układana
(tekst ten pochodzi z książki Mistrza Yang Jwing Minga p.t. “Styl Yang Tai Chi Chuan” i traktuje głównie o zasadach praktyki i bojowych aspektach Tai Chi)
Celem formy dwuosobowej “pustej ręki” Tai Chi jest doprowadzenie studenta do podstaw realnej walki: od indywidualnego tzw. solo wykonywania sekwencji i opanowania umiejętności bojowego zastosowania technik do ich dynamicznego wyrazu w walce przeciw realnemu przeciwnikowi. Za każdym razem sekwencje walki Tai Chi powinny być rozpoczynane w tempie wolnym przy maksymalnej asekuracji tak, żeby techniki były wykonywane dokładnie oraz z pełnym poczuciem bezpieczeństwa i właściwie skorygowanym oddechem. Fazy wdechu i wydechu kierują się tymi samymi zasadami jak ma to miejsce w momencie indywidualnego wykonania formy Tai Chi. Kiedy forma i oddychanie zostaną już skoordynowane w sposób właściwy, student powinien zacząć rozbudowywać i intensyfikować ich stronę praktyczną tak, żeby sześć podanych niżej podstawowych cech mogło być perspektywicznie rozwijanych.
- Pierwszym celem jest rozwijanie tych wszystkich cech, które mają na względzie trenowanie technik “pchających dłoni”: przyleganie, wsłuchiwanie się (swoisty wyraz czujności), neutralizacja itd.
- Drugim celem jest trenowanie sekwencji walki przez dwie osoby z aktywną aplikacją pod kątem możliwości ich ewentualnego użycia w realnej sytuacji bojowej.
- Trzecią cechą, która przyczynia się do rozwoju sekwencji walki jest zdolność do łączenia i dynamizowania ruchu poprzez koordynacje wszystkich części ciała w czasie wykonywania przez praktykującego ruchów w wielu kierunkach.
- Cechą czwartą jest uczenie się jak neutralizować siłę swego przeciwnika podczas koordynowania określonej techniki ze staniem w obniżonej i niejako zakorzenionej postawie; broniący się neutralizuje swego przeciwnika podczas wykonywania pchnięcia od swojej cofającej się do tyłu nogi, sprowadzenia do dolnych partii ciała energii Chi i poprowadzenia talii i rąk we właściwych kierunkach z wymaganą intensywnością i dynamiką ruchu.
- Piątą cechą jest to, że praktykujący rozwija niebywałą wprost zdolność do przeprowadzenia każdej, nawet kontrastowo zróżnicowanej i nieprawdopodobnie dynamicznej szybkości w wyniku rozwinięcia w sobie zdolności do natychmiastowego zareagowania na każdy, nawet zdawałoby się, nieprzewidywalny i zaskakujący ruch przeciwnika.
- Wreszcie cecha końcowa – szósta. Praktykujący trenują swoją spostrzegawczość, siłę, szybkość, koordynację, zdolność wsłuchiwania się (stan wyczuwania całą strukturą organizmu) itp. Trening trwa dopóty, dopóki te cechy nie staną się ich drugą naturą.
